سرمایه گذاری دارایی های سرمایه ای Capital Investment به تحصیل دارایی های فیزیکی توسط یک شرکت در جهت پیشبرد اهداف بلند مدت تجاری گفته می شود. املاک، کارخانه ها و ماشین آلات تولیدی از جمله دارایی هایی هستند که به عنوان سرمایه گذاری ثابت خریداری می شوند. سرمایه مورد استفاده ممکن است از طیف گسترده ای از منابع، از وام های بانکی سنتی گرفته تا معاملات سرمایه گذاری خطر پذیر venture capital deals باشد.

مفهوم سرمایه گذاری در دارایی های سرمایه ای

سرمایه گذاری در دارایی های سرمایه ای یک اصطلاح گسترده است که می توان آن را به دو صورت مجزا تعریف کرد:

• یک فرد، یک گروه سرمایه گذاری یا یک موسسه مالی ممکن است در یک کسب و کار سرمایه گذاری مالی کند. این پول می تواند به عنوان وام یا سهمی از سود حاصل از این کسب و کار ارائه شود. سرمایه در این معنا به معنای پول نقد است.
• مدیران یک شرکت ممکن است از طریق خرید دارایی های ثابت در یک کسب و کار سرمایه گذاری انجام دهند. آنها دارایی های بلند مدت، همچون تجهیزاتی که به شرکت در جهت افزایش بهره وری یا رشد سریع تر کمک می کند را خریداری می کنند. در اینجا سرمایه به معنای دارایی های فیزیکی است.

در هر صورت، پول سرمایه گذاری باید از یک محل تامین شود. یک شرکت نوپا ممکن است برای جذب سرمایه به هر منبعی از جمله شرکت های سرمایه گذاری خطر پذیر، افراد سرمایه دار یا موسسات مالی سنتی متوصل شود. زمانی که یک شرکت جدید وارد بورس می شود، می تواند از بسیاری از سرمایه گذاران در مقیاس بزرگ کسب سرمایه کند.

حداقل یا حداکثر در سرمایه گذاری در دارایی های سرمایه ای وجود ندارد. این مبلغ می تواند از چند میلیارد تومان به عنوان تامین مالی اولیه برای راه اندازی یک شرکت، تا هزاران میلیارد تومان برای راه اندازی پروژه های عظیمی که توسط شرکت های فعال در بخش هایی مانند معدن، آب و برق و زیرساخت انجام می شود، متغیر باشد.

ملاحظات ویژه

تصمیم یک کسب و کار برای سرمایه گذاری یک استراتژی رشد بلند مدت است. یک شرکت به منظور تضمین رشد آتی خود، سرمایه گذاری های ثابت را برنامه ریزی و اجرا می کند. سرمایه گذاری در دارایی های سرمایه ای عموما برای افزایش ظرفیت عملیاتی، تصاحب سهم بیشتری از بازار و ایجاد درآمد بیشتر انجام می شود. یک شرکت ممکن است سرمایه‌ گذاری ثابت را به شکل خرید سهام شرکت دیگری که زمینه فعالیت مشترک داشته، به منظور تکمیل فرآیندهای عملیاتی خود انجام دهد.

معایب سرمایه گذاری در دارایی های سرمایه ای

گزینه جایگزین برای سرمایه گذاری در دارایی های سرمایه ای، همیشه جریان نقدی عملیاتی خود شرکت است. اما ممکن است این نقدینگی برای پوشش هزینه های پیش بینی شده کافی نباشد. بنابراین این احتمال وجود دارد که برای تامین مالی به منابع بیرونی شرکت متوسل شود.  سرمایه گذاری ثابت به نفع شرکت است، اما با این وجود می تواند جنبه های منفی کوتاه مدت نیز داشته باشد:

• سرمایه گذاری به صورت مداوم و متمرکز باعث کاهش رشد سود در کوتاه مدت می شود و این مسئله هیچ گاه سهامداران یک شرکت سهامی عام را خشنود نمی کند.
• انتشار سهام جدید که اغلب گزینه تامین مالی برای شرکت های دولتی است، ارزش سهام موجود را کاهش می دهد. سهامداران فعلی معمولا از کاهش ارزش سهام شان در شرکت استقبال نمی کنند.
• کل مبلغ بدهی یک شرکت در دفاتر حسابداری ثبت و به دقت توسط سهامداران و تحلیلگران رصد می شود. پرداخت این بدهی می تواند رشد بیشتر شرکت را با مشکل مواجه کند.